Afrykański suwerenny władca, Musa Keita I, uważany jest za najbogatszego człowieka wszystkich czasów i ludzi - bogatszego niż można sobie wyobrazić.
W XIV wieku władał imperium Mali bogatymi zasobami naturalnymi, wśród których złoto było pierwszym.
(Łącznie 9 zdjęć)
Źródło: deadbees.net
Musa Keita Doszedłem do władzy w 1312 roku. W czasie koronacji otrzymał tytuł Mansy, czyli najwyższego władcy. W tamtych czasach duża część Europy głodowała i pogrążała się w wojnach domowych, ale wiele afrykańskich królestw znajdowało się na wysokości ich władzy..
Podczas panowania Mansa Musa znacznie zwiększył granice swojego imperium. Zaanektował miasto Timbuktu i odzyskał władzę nad Gao. Jego posiadłości rozciągnęły się na ponad trzy tysiące kilometrów..
Mauretania, Senegal, Gambia, Gwinea, Burkina Faso, Mali, Niger, Nigeria i Czad są obecnie całkowicie lub częściowo położone na tych otwartych przestrzeniach..
Reszta świata była w stanie oszacować wielkość ogromnego stanu Mansy w 1324 roku, kiedy odbył pielgrzymkę do Mekki, pokonując około sześciu tysięcy kilometrów. Hajj nie był tanim wydarzeniem.
Karawana Mansy Musy rozciągnęła się za horyzontem. Kronikarze opisują dziesiątki tysięcy żołnierzy, cywilów i niewolników, a także wiele wielbłądów i koni niosących ogromną ilość złota..
Podczas postoju w Kairze wydał tyle złota i ofiarował biednym tyle pieniędzy, co spowodowało ogromną inflację! Lata kryzysu zajęły całe lata.
Dzięki tej ekstrawaganckiej podróży Mansa Musa była na mapie.
W 1375 roku został przedstawiony na Katalońskim Atlasie - jednej z najważniejszych światowych map średniowiecznej Europy..
W tym samym czasie majątek materialny nie był jedyną troską króla. Będąc prawdziwym muzułmaninem, wykazał szczególne zainteresowanie miastem Timbuktu, urbanizując go, budując szkoły, meczety i duży uniwersytet..
Zbudował także legendarny meczet Dzhingreberskiy w Timbuktu, który jest nadal zachowany.
Mansa Musa zmarł w 1337 roku, jego panowanie trwało 25 lat. Bogate dziedzictwo mansy zachowało się przez kilka pokoleń. Ale do dziś pozostały mauzolea, biblioteki i meczety - milczący świadkowie złotego wieku w historii Mali.