W latach 70. sztuka walki kung fu stała się fenomenem zachodniej popkultury dzięki kultowym serialom telewizyjnym o tej samej nazwie. Główny bohater serii, uciekający mnich z klasztoru Shaolin, znajduje się w świecie zachodnim. Od tego czasu Kung Fu i Shaolin byli powiązani z ikoną mediów mnicha-wojownika z wybitnymi umiejętnościami..
1. Ale dla buddystów Shaolin pozostaje kolebką jednej z najważniejszych form religii, zwanej Chan. Chan jest dyscypliną, która ceni sobie duchową samodoskonalenie poprzez medytację z modlitwami i rytuałami..
2. Założony w 5 wieku przez indyjskiego mnicha Bodhidharmę. Opierając się na zasadach kontemplacji i sztuk walki, jest obecny w codziennym życiu mnichów i jest postrzegany jako środek fizycznej słabości i lenistwa..
3. Pomimo zmienności historycznych tradycje monastyczne przetrwały do rewolucji kulturalnej Mao, kiedy świątynia Shaolin została oficjalnie zamknięta. Ale formalna organizacja pozostała nietknięta, a w latach osiemdziesiątych świątynia została ponownie otwarta jako centrum nauki i atrakcja turystyczna..
4. Ci, którzy studiują karate, judo i tai-box często odmawiają uznania kung fu za sztukę walki ze względu na jego teatralność i nacisk na testowanie własnego oporu, a nie przeciwnika. W pewnym sensie to prawda. Trening w Kung Fu odbywa się głównie bez przeciwnika, ponieważ nigdy nie należy go zabijać, a poetyckie nazwy technik i ruchów sugerują, że jest to więcej medytacji niż bitwy..
5. Niemniej jednak jedyną różnicą między zniszczeniem glinianego dzbanka a miażdżeniem ludzkiej czaszki gołymi rękami jest świadoma wola. Pomimo komercjalizacji, Kung Fu zachowuje charakter mistyczny i jak dotąd jest bliższy dyscyplinie monastycznej niż współczesnym gladiatorom..
6.
7.
8.
9.
10.
11. Zobacz także: "10 rzeczy w domach Chińczyków, którym nie mogłem się przyzwyczaić"