Share
Druga tura wyborów prezydenckich odbyła się w Liberii. Zwycięstwo wygrał były zawodowy piłkarz, jedyny Afrykanin, który zdobył Złotą Piłkę (nagroda dla najlepszego gracza roku), George'a Weah. Zdobył ponad 60% głosów, omijając obecnego wiceprezydenta kraju.
Wea grał w ataku i był niezwykły dla wszechstronności dla gracza o takich wymiarach. Na polu wiedział, jak prawie wszystko: i narzucać walkę o władzę, bić obrońcę na chusteczkę i dokonać dobrego transferu. Jego europejska kariera rozpoczęła się w klubie "Monaco", a następnie w Paryżu "Paris Saint-Germain", a Wea osiągnął zenit sławy w "Milan", z którym dwukrotnie zdobył mistrzostwo Włoch. W 1995 roku napastnik otrzymał Złotą Piłkę, stając się drugim graczem w historii (po Irlandczyku Północnym George Best), który zdobył tę nagrodę, nigdy nie grając na Mistrzostwach Świata.
Nawet podczas swojej kariery Weah często składał oświadczenia polityczne, aktywnie wspierając walkę z obecnym prezydentem Charlesem Taylorem. Stwierdził, że Taylor jest winny wywołania wojny domowej w Liberii i masowej korupcji. Po zawieszeniu butów na gwoździu, Weah już za dwa lata stworzył imprezę "Kongres na rzecz Demokratycznych Przemian" i kandydował na prezydenta. Wygrał nawet pierwszą rundę, ale przegrał w drugiej.
Post George Weah (@george_weah_official)
Wielu wyborców było zakłopotanych brakiem wykształcenia Weah, więc aktywnie podjął studia. W 2011 r. Jego partia nominowała kolejnego kandydata, a najsławniejszy Liberyjczyk w międzyczasie stale podróżował do Stanów Zjednoczonych na kursy zarządzania i administracji publicznej..
Kampania prezydencka w 2017 r., Weah pod hasłem "Zmiana ze względu na nadzieję". Przeważnie wyrażał reakcyjne idee, stwierdzając, że w latach rządów Ellen Johnson-Sirleaf kraj był w gospodarczym rowie, przeżył epidemię wirusa Ebola, a prezydent nie mógł powstrzymać wojen domowych..
"Jeśli wyjdziesz i zapytasz o Weah, ludzie odpowiedzą, że jest on dobrym człowiekiem i robi to, czego od niego oczekiwali, jestem wyborem narodu: kiedy graliśmy w drużynie narodowej, wojna domowa zatrzymała się w kraju", byłego napastnika podburzonego.
Post George Weah (@george_weah_official)
Helen Johnson-Sirleaf nie miała prawa iść do urn, ponieważ była u władzy przez dwie kolejne kadencje. Głównym rywalem Wei był jej zastępca, Joseph Boakai. Według wstępnych sondaży wyprzedził Wea o 8-12%. Jednak nawet w pierwszej turze, która odbyła się 10 października, Wea zdobył 38,4% głosów, a Boakai - tylko 28,8%. W drugiej rundzie Weah pokonał Boakai w 12 z 15 dystryktów.
Jak grał i strzelał George Weah:
Legal Technique