Najbardziej znane piosenki królowej

13 lipca 1973 pod szyldem EMI wydała pierwszy album Queen. Większość piosenek napisali członkowie zespołu - Freddie Mercury, Brian May i Roger Taylor.

Piosenki Queen od dawna uważane są za klasykę rocka, a grupa stała się legendą muzyki światowej. Queen wydała piętnaście albumów studyjnych, pięć koncertów i liczne kompilacje. Osiemnaście albumów grupy zajęło pierwsze miejsca na listach przebojów w różnych krajach. Występy koncertowe Oueen zostały również uznane za jedne z najjaśniejszych i najbardziej znaczących w historii rocka. Przypomnij sobie najbardziej znane piosenki Queen.

(Łącznie 56 zdjęć + 11 filmów)

Bohemian Rhapsody, piosenka z albumu A Night at the Opera, została napisana przez Freddie Mercury w 1975 roku. Piosenka ma niezwykłą formę muzyczną. Można go podzielić na sześć części o różnych stylach, które nie są podzielone na dwuwiersze i chóry i reprezentują odrębne muzyczne kierunki: opera i ballada, śpiew a cappella i heavy metal..

Zazwyczaj grupa Queen dużo wynalazła w studio, ale cała kompozycja była całkowicie gotowa w głowie Merkurego. Namalował całą sekwencję notatek na notatki, które wziął od ojca w pracy i położył na fortepianie, aby zademonstrować grupie. (Z wywiadu Briana May z Q.)

W momencie wydania płyty ta piosenka była najdroższa w historii nagrań dźwiękowych: trwała trzy tygodnie prób dla całej grupy, ponad trzy tygodnie nagrywania i edycji w pięciu różnych studiach.

Część operową wykonują tylko trzy osoby, członkowie Queen: Brian May, Freddie Mercury i Roger Taylor, których głosy obejmują jedynie niezbędny zakres wokalny od dość niskich notatek May do wysokich notatek Taylora. Aby stworzyć efekt dużego chóru, ich głosy są duplikowane i montowane wiele razy, więc ostateczny rekord składa się z 180 różnych kawałków. W 1975 roku mieli dostęp tylko do analogowego 24-torowego sprzętu, więc mieszanie było realizowane sekwencyjnie w kilku etapach, w niektórych miejscach liczba etapów osiągnęła osiem. Taśma doszła do tego stopnia, że ​​przez nią można było spojrzeć na światło, co wymagało stworzenia dodatkowych kopii. Cały proces trwał trzy tygodnie, muzycy śpiewali 10-12 godzin dziennie.

Nikt nie wie na pewno, jakie znaczenie mają słowa tej pieśni i czy w ogóle jest. Freddie Mercury, autor Bohemian Rhapsody, nigdy nikomu tego nie wyjaśnił. Brian May uważa, że ​​tekst zawierał pewne osobiste doświadczenia. Chociaż radiowiec Kenny Everett twierdzi, że Mercury nazwał kiedyś tekst "rymowanym nonsensem".

Ta piosenka dwukrotnie odwiedziła pierwsze miejsce na brytyjskich listach przebojów: w 1975 (kiedy singiel ukazał się, ona tam była przez dziewięć tygodni), aw 1991 (kiedy zmarł Freddie Mercury, ukazała się reedycja "Bohemian Rhapsody" wraz z piosenką ). Jest to pierwszy i jedyny przypadek, gdy piosenka w tej samej wersji pojawiła się na pierwszym miejscu dwukrotnie (poza Świętami Bożego Narodzenia).

We Will Rock You (tłumaczenie z angielskiego "We Shake You") - piosenka z albumu News of the World.

Ta piosenka została napisana przez May po koncercie w Bingley Hall, w angielskim mieście Birmingham. Tego wieczora publiczność niespodziewanie aktywnie śpiewała wraz z każdą piosenką królowej, która nie była wcale planowana i sprawiała, że ​​muzycy byli zdezorientowani: grupa zawsze chciała być słuchana i słuchała bardzo uważnie. Ale tego wieczoru, May i Mercury, dyskutując o tym, co się stało, zdali sobie sprawę, że nie można już dłużej walczyć, i musieliśmy w jakiś sposób pogodzić się z faktem, że na koncercie publiczność brała udział w serialu jako grupa. I daj ludziom coś do zaśpiewania. Wieczór po koncercie, Merkury napisał We Are the Champions, i może obudził się następnego ranka z rytmem w głowie..

Piosenka znana jest z niezapomnianego rytmu - dwóch kopnięć i jednej ręki klaszcze. Ten akompaniament otwiera utwór i trwa do samego końca. Piosenka jest również wyjątkowa, ponieważ gra tylko jeden instrument muzyczny - gitara elektryczna. Może wejść na nią po trzecim wersecie podczas drugiego powtórzenia: "Zrobimy, ukołyniemy cię". Początkowo utwór powinien zawierać słowa "pokonamy cię", ale Mercury powiedział, że brzmi głupio i zastąpił słowa.

Jesteśmy mistrzami. Utwór znalazł się w albumie News of the World (1977). Napisane przez Freddie Mercury. Jako singiel została wydana wraz z inną słynną kompozycją po stronie "B" - We Will Rock You - i stała się hymnem sportowym milionów fanów na całym świecie. Królowa często wykonywała finał na swoich koncertach.

W partii wokalnej są bardzo wysokie dźwięki. Na koncertach Freddie Mercury często wydawał najtrudniejsze utwory Rogerowi Taylorowi, który ma wysoki, chrapliwy głos..

Wideo do utworu to występ grupy w formacie koncertowym, ale nie jest to nagranie na żywo utworu. Grupa zaprosiła swoich fanów do roli widzów i po raz pierwszy w branży muzycznej grupa zaprosiła swoich fanów do stworzenia klipu wideo. Po strzelaninach muzycy grali na małym koncercie jako nagrodę dla swoich fanów..

Ten film nadal zmieniał wizerunek grupy. Długie włosy zniknęły z basisty Deacona i perkusisty Taylora. Ubrani są znacznie łatwiej niż przedtem - w ciemnych koszulach. Styl Maya pozostał taki sam. Rtęć nosi czarno-biały trykot. To ostatni klip wideo, w którym Mercury pojawia się w rajstopach, nie licząc klipów, które wykorzystują stare filmy..

Radio Ga Ga. W oryginalnej wersji piosenka nazywała się Radio Ca-Ca, a nie Radio Ga Ga. Właściwie to zdanie zostało wypowiedziane przez małe dziecko Rogera Taylora. Taylor napisał tę piosenkę jako materiał na swój solowy album, ale reszta grupy dostrzegła potencjalny hit, dodane słowa i części instrumentalne. W szczególności zmiana nazwy na Ga Ga.

Ga Ga - po angielsku obraz dźwięków dzieci, które próbują mówić (jak rosyjskie "agu"). Ponadto, gaga jest używana w znaczeniu "szalony / szaleńczo zakochany (cokolwiek)" i jako określenie dla osoby, która zachowuje się jak dziecko lub stary człowiek, który stracił rozum.

Wideo do utworu wykorzystuje materiał z legendarnego niemieckiego filmu science-fiction "Metropolis" (1927). Dokładniej mówiąc, jedna z prób przywrócenia utraconego filmu, którą wykonał Giorgio Moroder. W jego wersji zabrzmiała piosenka Mercury Love Kills, w zamian zespół otrzymał te zdjęcia. Ale prawa do transmisji musiały zostać kupione od komunistycznych Niemiec..

W klipie można obejrzeć scenę, gdy grupa leci na fantastycznej maszynie na tle ramek drapaczy chmur z Metropolis: steruje maszyną, pociągając za dźwignię, autor piosenki jest Roger Taylor.

Kiedy ta piosenka trafiła na listy przebojów, każdy członek grupy Queen miał przynajmniej jedną piosenkę w pierwszej dziesiątce list przebojów..

I Want To Break Free (eng. "I want to break free") to utwór z albumu The Works. Napisany przez Johna Deacona w 1983 roku, inspirowany męskimi poglądami na temat ruchu kobiet w ruchu liberalnym. Piosenka jest w dużej mierze znana ze swojego teledysku, dla którego wszyscy muzycy grupy ubrani w kobiece ubrania, parodiują najdłuższą serię brytyjską, Coronation Street.

Na koncertach, kiedy ta piosenka była wykonywana, Freddie często pojawiał się w stroju z teledysku piosenki - w wspaniałej peruce, w różowej bluzce i fałszywej piersi. Stopniowo, w trakcie piosenki, pozbył się tych rzeczy. Jednak taki obraz sceniczny w niektórych krajach nie odpowiadał opinii publicznej. Na koncercie w Rio de Janeiro publiczność rzucała kamieniami w grupę, gdy wokalista pojawił się w tej formie, i musiał natychmiast usunąć się ze wszystkich niepotrzebnych.

Istnieją trzy wersje piosenki: wersja albumu trwa 3 minuty i 20 sekund i została wydana tylko na albumie The Works.

Druga wersja singla trwa 4 minuty i 21 sekund. Różni się od albumu obecnością intro i dłuższego solowego syntezatora.

Trzecia, rozszerzona wersja trwa 7 minut i 16 sekund. Różni się od singla dłuższym wstępem, który zawiera drugą część solówki, i dłuższym zakończeniem, przedłużonym do 6:04. Pod koniec tej części przestają najpierw grać na gitarze elektrycznej, potem na gitarze basowej. Po 6:04 odtwarzane są inne utwory z albumu The Works..

Wideo do piosenki jest jednym z najbardziej znanych teledysków grupy. Strzelanie odbyło się 22 marca i 4 maja 1984 roku, wydali 100 tysięcy funtów brytyjskich. W klipie Mercury ukazuje gospodynię domową, która chce "uwolnić się" z życia, może też wygląda jak gospodyni domowa, ale w klipie jego rola jest spokojniejsza w porównaniu do roli piosenkarza. Deacon pojawił się na obrazie starszej, konserwatywnej kobiety, a Taylor pełniła rolę uczennicy, która, podobnie jak Mercury w filmie, chce innego życia. Ta idea należy do Taylora. Skomentował fakt, że zespół wcześniej kręcił poważne epickie klipy, a teraz chcieli zrobić mały żart i pokazać, że mogą się śmiać z samych siebie.

W połowie teledysku Merkury pojawia się na obrazie fauna Niżyńskiego. Wykonuje kilka numerów choreograficznych z London Royal Ballet. Specjalnie dla tych scen, Merkury włożył swój nakrapiany trykot, zgolił swoje słynne wąsy i zrobił sobie spiczaste uszy..

Choreograf filmu, Wayne Igling, powiedział później: "Podczas kręcenia filmu Mercury pracował jako profesjonalista na najwyższym poziomie, a wizerunek Freddiego narzeczonego Nizhinsky'ego grającego w fajkę od dawna osiadł w głowie Freddiego. Proces filmowania był bardzo łatwy w obsłudze, a on traktował wszystko z wielką odpowiedzialnością, Freddie był znakomitym profesjonalistą ".

Film został zablokowany na kanale MTV w USA, ale został dobrze przyjęty w Wielkiej Brytanii..

Kto chce żyć wiecznie (eng. "Kto chce żyć wiecznie") - piosenka z albumu A Kind of Magic. Napisane przez Briana Maya.

Piosenka została napisana do filmu "Highlander" z Christopherem Lambertem w tytułowej roli. Reżyser filmu, Russell Mulcahy, przyznał później, że marzył o pracy z grupą Queen i nie miał pojęcia, kto jeszcze poradzi sobie z tym zadaniem. Przed rozpoczęciem pracy wszyscy członkowie grupy oglądali 45-minutową wersję "Highlander". Inspiracją dla Briana May była scena, w której Lambert, Connor MacLeod, bierze umierającą żonę na ręce. W drodze do domu nakreślił szkice do przyszłej piosenki, która ostatecznie brzmiała w tym odcinku The Highlander, a później została włączona w niektóre części serii Highlander o życiu Duncana MacLeoda, brata Connora MacLeoda..

Piosenka została nagrana z udziałem orkiestry symfonicznej Michaela Kamena, który również pracował nad muzyką do "Highlander". W "Gorce" Freddie Mercury śpiewa całą piosenkę, a na krążku A Kind of Magic pierwszy werset i kilka kolejnych linii wykonuje Brian May..

Charakterystyczną cechą utworu jest to, że bierze w nim udział orkiestra symfoniczna. I fakt, że wszyscy muzycy nie grają na swoich instrumentach - np. John Deacon gra na kontrabasie, Roger Taylor - na perkusji symfonicznej i Brian May - na organach.

Istnieją dwa klipy wideo do utworu. Pierwszy został nakręcony w magazynie w londyńskim East End. W grę wchodziła Narodowa Orkiestra Filharmoniczna i czterdziestu członków chóru, aw pokoju paliły się setki świec..

Drugi klip zawierał różne sceny z filmu "Highlander".

The Miracle (eng. "Miracle"). Utwór został wydany w listopadzie 1989 roku, autorem muzyki i słów jest Freddie Mercury. W filmie kilku chłopaków gra role muzyków zespołu. Chłopak w roli Freddiego Mercury pojawia się na jego różnych obrazach: w żółtej skórzanej kurtce z występów Magic Tour; na obrazie z koncertu Live Aid; w skórzanym garniturze, czapce i czarnych nieprzejrzystych szkłach; w kratkę rajstopy - obraz z lat 70. Sam Merkury i cała grupa pojawiają się na końcu klipu..

Do klipu The Miracle, szyte były małe kopie oryginalnych strojów Quin, a krótko przed strzelaniną odbyła się próba kostiumowa z lampą, przeznaczona dla producenta i kamerzystów. Ponadto po raz pierwszy reszta muzyków zorientowała się, że pomysł Freddiego wreszcie się zmaterializował..

Kiedy chłopcy po raz pierwszy pojawili się na miejscu szatni, efekt przekroczył wszelkie oczekiwania. Nie musieli nawet ruszać się do muzyki, byli prawdziwymi klonami Briana, Rogera, Freddiego i Johna! Szok kulturowy przytrafił się Brianowi, a Freddie wykrzyknął: "Cholera, z jakiegoś powodu powiedziałem prasie, że wycieczka po The Miracle nie odbędzie się! My wyślemy dla nas tę trasę!" Chłopcy, którzy początkowo byli nieśmiali, wkrótce poczuli smak i wytrzymali dość wyczerpujące próby i trzy dni strzelania z blaskiem. Pierwszego dnia został nakręcony ostatni odcinek, w którym wymagana była obecność muzyków. Ross McCall, "odpowiednik" Freddiego, otrzymał wyjątkową okazję do przyjęcia cech choreografii scenicznej Merkurego pod jego bezpośrednim nadzorem! To dało Rossowi zaufanie w ciągu kolejnych dwóch dni, kiedy filmował bardziej złożone epizody, w których był w pełni solowy z "kolegami". Następnie Ross przyznał, że po tak głębokim zanurzeniu w obrazie wciąż czuł przez długi czas połowę Freddiego Mercury'ego..

Innuendo (angielski "Insynuacja", "Hint") to utwór napisany przez całą grupę Queen, choć większość z nich została skomponowana przez Freddiego Mercury i Rogera Taylora. Czas trwania utworu to sześć i pół minuty - to jedna z najdłuższych piosenek Queen.

Teledysk do utworu jest jednym z najbardziej znanych i oryginalnych wideoklipów muzycznych..

Segmenty wideo z klipów zostały stylizowane na animację: Freddie Mercury został narysowany w stylu Leonarda da Vinci, Brian May - wiktoriańskie ryciny, Roger Taylor stylizowany na podstawie pracy Jacksona Pollocka i John Deacon - pod pseudonimem Pablo Picasso.

Również podczas tworzenia klipu plastycy mężczyźni, unikalne lalki, przerażające zdjęcia z wojny, katastrofy lotnicze, epidemie, inwazje szarańczy i eksplozja atomowa były używane w przeciwieństwie do postępowych i oryginalnych rysunków Jeanne Isodore, hiszpańskich tańców i plastelinowych tańców mężczyzn.

Piosenka ma element folkowy - jest to hiszpańska partia gitarowa w środku utworu granego przez gitarzystę zespołu Yes, Steve'a Howe'a. Według Briana Maya: "Hiszpańskie motywy są zakładane od samego początku utworu, te małe rafy są trochę jak bolerka".

Innuendo stało się trzecią kompozycją grupy, która dotarła do pierwszej linii brytyjskich list przebojów po czeskim rapsodie Rhapsody and Under Pressure.

I'm Going Slightly Mad (z angielskiego - "I'm a little crazy") to drugie nagranie na albumie Innuendo z 1991 roku. Napisane przez Freddie Mercury.

Nagrywanie filmu miało miejsce w lutym 1991 roku, kiedy to zdrowie Merkurego poważnie się pogorszyło. Wideo - podobnie jak wszystkie pozostałe albumy wideo Innuendo autorstwa Rudiego Dozesela i Hannesa Roszhera z DoRo Production - pokazuje członków zespołu, niezwykle ubranych i zachowujących się bardzo dziwnie.

I'm Going Slightly Mad - najnowszy film Queen, który zawiera znaczący twórczy wkład Merkurego. Chociaż Freddie był już bardzo chory w tym czasie, w "I Going S Littlely Mad" jest bardzo zwinny, artystyczny, emocjonalny.

"Chciałem, aby film był jak najbardziej pamiętny, zawsze chciałem zrobić film o goryle i grupie pingwinów, trochę szaleństwa królowej", powiedział Freddie Mercury w teledysku.

Ten klip jest kręcony w czerni i bieli (jaskrawe elementy to tylko czapka klauna na głowie Johna Deacona i kolorowa tkanina podniesiona przez Merkurego); efekty świetlne tego klipu i absurdalny charakter Merkurego, mocno zrobiony w peruce, pomógł zamaskować bolesny wygląd Freddiego.

Na American Film & Video Festival, który odbył się w Chicago w 1991 roku, klip wideo I'm Going Slightly Mad zajął trzecie miejsce, pierwsze miejsce na tym samym festiwalu zajęło kolejne wideo Queen - Innuendo.

To są Dni naszego życia (Eng. "To są czasy naszego życia") - piosenka Queen z albumu Innuendo. "To jest najlepsze, co napisałem dla Królowej" - Roger Taylor, 1994. Piosenka została oryginalnie wydana jako singiel dla USA z Bijou po stronie B 5 września 1991 roku (na 45. urodziny Freddie Mercury). Później została ponownie wydana wraz z utworem Bohemian Rhapsody po drugiej stronie "A" 9 grudnia 1991 roku, 15 dni po śmierci Freddiego Mercury'ego. Cały dochód z tego ponownego wydania Merkurego przed śmiercią nakazał przekazać Fundacji Charytatywnej Terrence Higgins na walkę z AIDS.

Początkowo wideo zostało nakręcone na kolorowym filmie. Jednak po rewizji filmu grupa postanowiła nie pokazywać go w formacie kolorowym, aby fani grupy nie widzieli, jak wyglądał Freddie Mercury. Jego twarz była tak wynędzniała, że ​​bez makijażu Freddiego nie można było jej rozpoznać.

Oryginalna wersja klipu została nakręcona na czarno-białym filmie. Film nie jest fabułą - Freddie śpiewa przed kamerą. Zmienił się wizerunek muzyków: Freddie Mercury miał na sobie czarną koszulę i wielokolorową kamizelkę z rysunkami kotów, ubrany w sukienkę i szerokie spodnie, które ukrywały skrajną chudość, Rogera Taylora - w tych samych ubraniach, a Brian May i John Deacon - w spodniach i białej koszuli.

Ostatnie słowa tego klipu były przesłaniem piosenkarza do jego fanów: "Nadal cię kocham" ("Wciąż cię kocham"). Po chwili Freddie wychodzi z kadru, aby nigdy tam nie wrócić..

Show Must Go On ("Show musi trwać"). Może specjalnie napisał tę piosenkę dla Freddiego, ponieważ był jednym z niewielu, którzy wiedzieli o jego chorobie. CNN w wywiadzie dla Briana May, 9 stycznia 2000: "The Show Must Go On został napisany wspólnie, to jest piosenka Queen, ponieważ ostatecznie zdecydowaliśmy się napisać wszystko, co jest Królową, ale wiesz, uważam ten utwór za moje dziecko, ponieważ większość Czas Freddiego tu siedział i to było wspaniałe uczucie, ponieważ w tym czasie Freddie nie mógł lub nie chciał wyrazić siebie poprzez poezję, z wyjątkiem kilku przypadków. I wiedział o tym pomyśle. Wiedział, że to był sposób na wyrażenie wszystkiego jak się z nim czuliśmy, kiedy śpiewałem główną część Freddiego - i śpiewałem głównie To był falset, bo nie mogłem tak wysoko śpiewać - spytałem go: czy wszystko w porządku? Pije wódkę, idzie do studia i robi wszystko po prostu idealne, i myślę, że to jeden z najlepszych wokali, jaki kiedykolwiek wykonano. Freddy, - oryginalna wersja The Show Must Go On ".

Ta piosenka jest postrzegana jako autobiograficzna piosenka Freddiego Mercury'ego, jego pożegnanie z publicznością, mimo że muzyka i wiersze należą głównie do Briana Maya, który napisał tę piosenkę dla Freddiego. "Martwiliśmy się o to, o czym trudno rozmawiać, ale w języku muzyki zrobiliśmy wszystko" - Brian May.

Zanim singiel został wydany, stan zdrowia Mercury pogorszył się tak bardzo, że nie mógł już brać udziału w kręceniu klipu, więc zamiast nowego filmowania postanowiono wykorzystać istniejący materiał. Sekwencja wideo nie jest chaotycznym zbiorem filmów, ale kompletnym i niezależnym klipem z klatek kronik, koncertów, wywiadów i innych klipów Queen wydanych w latach 1980-1991..

Brian May powiedział, że w grupie jest niepisana zasada: nie rozmawiać z autorem piosenki o znaczeniu tego tekstu. Ponieważ w tekście wpisano coś osobistego i uznano, że trudno się do niego dostać: muzycy wierzyli, że autor piosenki wie, co robi. Dlatego też nigdy nie może zadać Merkurego pytania, co oznaczają wszystkie te dziwne słowa w "Bohemian Rhapsody". I tylko w czasie pisania "Musi się udać" Merkurego podłączono w maju i może zaprosić go do udziału w tworzeniu tekstu. Według Maj, rozmawiali o "absolutnie każdym słowie i tym, co chcieli im powiedzieć".