Propaganda w nazistowskich Niemczech była centralnym elementem polityki wewnętrznej. Revanchistyczne nastroje dosłownie wbiły się w ludzkie umysły. Szczególną rolę odegrała edukacja ideologiczna dzieci. Ci młodzi mężczyźni, którzy są starsi, zostali zapisani do młodzieżowej organizacji młodzieżowej Hitlera i przygotowywali się do trybuny w machinie wojennej. A dla dzieci gry planszowe były używane jako podręczniki do spraw wojskowych, rasizmu i antysemityzmu..
(13 zdjęć ogółem)
Źródło: Kulturologia
Gra Oh, welche Lust Soldat zu sein ("Och, jak fajnie być żołnierzem"), 1934.
1933 pudełko do gry planszowej.
Pole Pachisi przekształciło się w swastykę.
W pierwszej połowie lat 30. gry były głównie narzędziem edukacji duchowej. Rzucając kości, dzieci zasalutowały Hitlerowi, gonili Żydów i podbijali abstrakcyjne terytoria. Od początku II wojny światowej wojsko stało się tak konkretne, jak to tylko możliwe. Dzieci zaczęły zestrzeliwać samoloty alianckie z dział przeciwlotniczych, torować drogę niemieckiemu spadochroniarzowi za pozycje wroga, otaczać Wielką Brytanię za pomocą żetonów.
Dane do gry Juden Raus ("Wygnanie Żydów").
Gra Wir fahren gegen England ("Jedziemy do Anglii"), w której dzieci kontrolowały brytyjską linię brzegową za pomocą samolotów i łodzi podwodnych, 1939 r..
Gra dla niemieckiego spadochroniarza, 1941.
Kampf und Sieg ("Bitwa i zwycięstwo"), 1941.
Das U-Boot Spiel ("Playing the submarine"), 1940.
Gdy wojna się zaciągała, na niemieckich planszach zaczęły pojawiać się oznaki paranoi i pesymizmu. Ostrzegali o pojawieniu się szpiegów i niebezpieczeństwie bombardowania z powietrza. Gry związane z codziennym życiem, uczyły się zachowania podczas i po nalotach, gaszenia pożarów, demontażu gruzu i odbudowy domów.
Luftverteidigungs ("Air Defence"), 1943.
Gra Jagd auf Kohlenklau ("Poszukiwanie złodzieja węglowego"), w której dzieci zostały użyte do zilustrowania jasnymi przykładami ratowania cennego zasobu.
Alarm Flieger! ("Nalot!"), 1943.