Malarstwo portrety olejne malarskie w stylu hiperrealizmu

Nie, to nie są zdjęcia. Są to prace artysty Yigala Ozeri, który maluje niezwykle realistyczne kobiece portrety. Jego wspaniała technika zasługuje na podziw publiczności..

Nowojorski artysta Yigal Ozeri urodził się w Izraelu. W jego stylu malarskim jest tak wiele hiperrealizmu, że obrazy o najwyższym poziomie szczegółowości są przytłaczające. Trzeba uważnie przyjrzeć się płótnom, aby uwierzyć, że mistrz starannie narysował je pędzelkiem i nie wziął ich na aparat cyfrowy. Igal Ozeri jest najlepiej znana z filmowych portretów młodych kobiet. Jego obrazy są eksponowane na całym świecie..

Hiperrealizm - kierunek w sztuce, który rodzi ogromną liczbę sporów. Niektórzy szczerze podziwiają umiejętności malarzy, inni zastanawiają się, dlaczego można odtworzyć to, co można uchwycić za pomocą aparatu..

Niemożliwe jest pozostawanie obojętnym wobec dzieł Igala Ozeri, pisane przez niego portrety kobiet są zbyt dobre.

Przez ostatnie 20 lat Igal Ozeri mieszkał i pracował w Nowym Jorku. Jego prace można uznać za symboliczne dla rozwoju hiperrealizmu, ponieważ niewiele osób zdołało osiągnąć taką dokładność w przekazywaniu obrazów. Ponadto nawet po obejrzeniu portretów nie można zauważyć pojedynczego skoku, aby wyglądały jak wydrukowane.

Yigal Ozeri entuzjastycznie rysuje kobiety: najpierw fotografuje je w kolanach natury, edytuje obrazy w Photoshopie, a następnie odtwarza obraz farbami olejnymi. Mistrz czerpie inspirację z estetyki Prerafaelitów, angielskich artystów XIX wieku..

Jego obrazy były wielokrotnie eksponowane w Izraelu, Europie i Stanach Zjednoczonych. Niektóre zostały włączone do zbiorów muzealnych, na przykład jego płótna są przechowywane w Muzeum Albertina w Wiedniu, w Muzeum Żydowskim w Nowym Jorku, w Holenderskim Muzeum Sztuki Realistycznej Scheringa.

W 2009 roku zaprezentował kolekcję Desire for Anima w galerii Mike Weiss w Nowym Jorku. Jest to rodzaj ponownego przemyślenia koncepcji Carla Junga na temat istnienia archetypów i sfery nieświadomości.

Reprezentując kobiece wizerunki, autor próbował zrozumieć wewnętrzny świat swoich bohaterów, aby uchwycić najcieńszą linię między młodością a dojrzałością..

Według Ozeriego romansem i wolnością są te dwa filary, które mogą przeciwstawić się światu przemocy. Jego obrazy są hymnem piękna, wyrazistą antytezą nieuprzejmości codziennego życia..