Share
Zdjęcia Marsa przedstawione w zbiorze rozwiewają mit, że Mars jest wyłącznie "Czerwoną Planetą". Skarby Marsa, choć ukryte przed ludzkim okiem, są wielobarwne. Sądząc po zdjęciu, marsjański krajobraz jest podobny do krajobrazu postapokaliptycznej Ziemi lub, co bardziej prawdopodobne, do pejzażu naszej planety po tym, jak ludzkość zniszczy wszelkie oznaki życia na niej. Jednak mimo wszystko, gatunki Marsa fascynują i zwracają uwagę na to, jak wyglądałby proces powstawania nowej cywilizacji na tej planecie.
HiRISE to kamera o wysokiej rozdzielczości zamontowana na pokładzie satelity badawczego Marsa na orbicie (MRO). Ten statek kosmiczny obecnie wykonuje około 13 orbit wokół Marsa dziennie. 8 listopada 2006 r. Naukowcy oficjalnie ogłosili rozpoczęcie pierwszego etapu badań i rozwoju (główny etap misji badawczej). Ten etap trwał dwa ziemskie lata. Szczegółowy etap badań i rozwoju będzie trwał do momentu, gdy sonda i kamera zawiodą.
Centrum kontrolne HiRISE, które nazywa się HiROC, wykonuje codzienną pracę przy planowaniu obrazów, sterowaniu kamerą oraz odbieraniu, przetwarzaniu i dystrybucji informacji. Centrum znajduje się na Uniwersytecie Arizony w Tucson..
(43 wszystkich zdjęć)
1. Warstwowe osady w kanionie Hebe. (NASA / JPL / University of Arizona)
2. Wyboje na ścianie krateru Gus. (NASA / JPL / University of Arizona)
3. Krater Dune Russell. (NASA / JPL / University of Arizona)
4. Gejzery Manhattanu. (NASA / JPL / University of Arizona)
5. Powierzchnia Marsa pokryta suchym lodem. Czy kiedykolwiek musiałeś grać z suchym lodem (oczywiście w skórzanych rękawiczkach!)? Wtedy zapewne zauważyłeś, że suchy lód ze stanu stałego natychmiast zamienia się w gaz, w przeciwieństwie do zwykłego lodu, który po podgrzaniu zamienia się w wodę. Na Marsie kopuły lodowe składają się z suchego lodu (dwutlenku węgla). Kiedy promienie słoneczne padają na lód na wiosnę, zamienia się w stan gazowy, który powoduje erozję powierzchni. Erozja powoduje powstawanie fantazyjnych pajęczaków. Ten obraz pokazuje kanały wywołane erozją i wypełnione lekkim lodem, co kontrastuje z wyciszonym czerwonym kolorem otaczającej powierzchni. Latem lód ten rozpuści się w atmosferze i zamiast tego pozostaną tylko kanały wyglądające jak rzeźbione na powierzchni upiorne pająki. Ten rodzaj erozji jest charakterystyczny tylko dla Marsa i nie jest możliwy w naturalnych warunkach na Ziemi, ponieważ klimat naszej planety jest zbyt ciepły. Liryczka: Candy Hansen (21 marca 2011 r.) (NASA / JPL / University of Arizona)
6. Warstwowe osady mineralne na południowym krańcu krateru znajdującym się na środkowej szerokości geograficznej. Delikatne, warstwowe złogi są widoczne w środku obrazu; pojawiają się wzdłuż krawędzi gór stołowych, znajdujących się na wzgórzu. Takie osady można znaleźć w wielu miejscach na Marsie, w tym w kraterach i kanionach w pobliżu równika. Może powstawać w wyniku procesów sedymentacyjnych pod wpływem wiatru i / lub wody. Wydmy lub zwinięte formacje są widoczne wokół mesy. Złożona struktura jest wynikiem różnej erozji: gdy niektóre materiały są łatwiejsze do erozji niż inne. Być może ten obszar był kiedyś pokryty miękkim osadem, który teraz zniknął w wyniku erozji. Liryka: Kelly Kolb (15 kwietnia 2009 r.) (NASA / JPL / University of Arizona)
7. Skały piwniczne wystające na ściany i centralne wzgórze krateru. (NASA / JPL / University of Arizona)
8. Solidne struktury gór solnych w kanionie Gangesu. (NASA / JPL / University of Arizona)
9. Ktoś uciął kawałek planety! (NASA / JPL / University of Arizona)
10. Kopce piaszczyste powstałe w wyniku wiosennych burz piaskowych na biegunie północnym. (NASA / JPL / University of Arizona)
11. Krater ze ślizgiem centralnym o średnicy 12 kilometrów. (NASA / JPL / University of Arizona)
12. System uszkodzeń Cerberus Fossae na powierzchni Marsa. (NASA / JPL / University of Arizona)
13. Purpurowe wydmy krateru Proctora. (NASA / JPL / University of Arizona)
14. Wychodnie lekkich skał na ścianach góry stołowej znajdującej się w Kraju Syren. (NASA / JPL / University of Arizona)
15. Wiosenne zmiany w obszarze Itaki. (NASA / JPL / University of Arizona)
16. Wydmy kraterowe Russell. Zdjęcia wykonane w kraterze Russella są badane wiele razy w celu śledzenia zmian w krajobrazie. Ta fotografia pokazuje niektóre ciemne formacje, które prawdopodobnie powstały pod wpływem wielu burz pyłowych, które niosły lekki pył z powierzchni wydm. Wąskie kanały nadal formują się na stromych powierzchniach wydm. Wgłębienia na końcu kanałów mogą być miejscem, w którym bloki suchego lodu gromadzą się przed wejściem w stan gazowy. Liryka: Ken Herkenhoff (9 marca 2011 r.) (NASA / JPL / University of Arizona)
17. Rynny na ścianach krateru pod odsłoniętą skałą. (NASA / JPL / University of Arizona)
18. Rynny na ścianach krateru pod odsłoniętą skałą. (NASA / JPL / University of Arizona)
19. Terytoria, na których można zawierać dużo oliwinu. (NASA / JPL / University of Arizona)
20. Wąwozy między wydmami na dnie krateru Kaisera. (NASA / JPL / University of Arizona)
21. Dolina Morte. (NASA / JPL / University of Arizona)
22. Depozyty na dnie kanionu Maze of Night. (NASA / JPL / University of Arizona)
23. Crater Holden. (NASA / JPL / University of Arizona)
24. Krater St. Mary (Santa Maria Crater). Urządzenie HiRISE zrobiło migawkę kolorów krateru St. Mary's, który pokazuje Robokar Okazji, który utknął na południowo-wschodnim krańcu krateru. Robokar zebrał dane na temat tego stosunkowo nowego krateru, o średnicy 90 metrów, w celu ustalenia, które czynniki wpłynęły na jego wygląd. Zwróć uwagę na otaczające bloki i promienie formacji. Analiza spektralna CRISM ujawnia obecność wodorosiarczanów w tym obszarze. Fragmenty Robokara znajdują się 6 km od krawędzi krateru Endeavour Crater, którego głównymi materiałami są wodorosiarczany i filokrzemiany. (NASA / JPL / University of Arizona)
25. Centralne wzgórze dużego, dobrze zachowanego krateru. (NASA / JPL / University of Arizona)
26. Dune Russell Crater. (NASA / JPL / University of Arizona)
27. Warstwowe osady w kanionie Hebe. (NASA / JPL / University of Arizona)
28. Dzielnica stoczni powiatowej Eumenides Dorsum. (NASA / JPL / University of Arizona)
29. Ruchy piaskowe w kraterze Guseva, położone w pobliżu wzgórz Kolumbii. (NASA / JPL / University of Arizona)
30. Północny grzbiet Hellas Planitia, prawdopodobnie bogaty w oliwin. (NASA / JPL / University of Arizona)
31. Sezonowe zmiany w obszarze bieguna południowego, pokryte pęknięciami i dziurami. (NASA / JPL / University of Arizona)
32. Pozostałości południowych czap polarnych na wiosnę. (NASA / JPL / University of Arizona)
33. Zamrożone obniżenia i dziury na biegunie. (NASA / JPL / University of Arizona)
34. Osady (prawdopodobnie pochodzenia wulkanicznego) w Labiryncie nocy. (NASA / JPL / University of Arizona)
35. Warstwowe wychodnie na ścianie krateru położonego na biegunie północnym. (NASA / JPL / University of Arizona)
36. Pojedyncza edukacja pająka. Ta formacja jest kanałem wyryte na powierzchni, które powstały pod wpływem odparowania dwutlenku węgla. Kanały są zorganizowane promieniście, rozszerzając się i pogłębiając, gdy zbliżają się do centrum. Na Ziemi takie procesy nie występują. (NASA / JPL / University of Arizona)
37. Relief doliny Athabasca. (NASA / JPL / University of Arizona)
38. Stożki kraterów na Równinie Utopijnej (Utopia Planitia). Równina Utopia (Utopia Planitia) to gigantyczna nizina położona we wschodniej części półkuli północnej Marsa, w sąsiedztwie Wielkiej Niziny Północnej. Kratery w tym obszarze mają pochodzenie wulkaniczne, o czym świadczy ich kształt. Kratery praktycznie nie podlegają erozji. Stożkowate wzgórza lub kratery, podobne do formacji przedstawionych na tym zdjęciu, są dość powszechne na północnych szerokościach Marsa. (NASA / JPL / University of Arizona)
39. Wydmy z piasku polarnego. (NASA / JPL / University of Arizona)
40. Wnętrze krateru Tooting. (NASA / JPL / University of Arizona)
41. Drzewa na Marsie !!! Na tym zdjęciu widzimy coś uderzająco podobnego do drzew rosnących wśród marsjańskich wydm. Ale te "drzewa" są złudzeniem optycznym. Są to w rzeczywistości ciemne osady po zawietrznej stronie wydm. Pojawiły się z powodu odparowania dwutlenku węgla, "suchego lodu". Proces parowania rozpoczyna się na dnie lodu, w wyniku tego procesu para gazowa wydostaje się przez pory na powierzchnię i jednocześnie zatrzymuje ciemne osady, które pozostają na powierzchni. To zdjęcie zostało zrobione przez urządzenie HiRISE zainstalowane na pokładzie satelity rozpoznawczego NASA Orbiter w kwietniu 2008 r. (NASA / JPL / University of Arizona)
42. Krater Victoria. Zdjęcie pokazuje osady na ścianie krateru. Piaszczyste wydmy pokrywają dno krateru. Po lewej widać wrak robota NASA. Zdjęcie zostało wykonane przez urządzenie HiRISE zainstalowane na pokładzie satelity rozpoznawczego NASA Orbiter w lipcu 2009 roku. (NASA / JPL-Caltech / University of Arizona)
43. Wydmy liniowe. Te pasy są liniowymi wydmami na dnie krateru w obszarze Noachis Terra. Ciemne obszary to same wydmy, a jasne obszary to szczeliny między wydmami. Zdjęcie wykonano w dniu 28 grudnia 2009 r. Przy użyciu wysokiej rozdzielczości kamery astronomicznej HiRISE (ang. High-Resolution Imaging Science Experiment) zainstalowanej na pokładzie satelity rozpoznawczego NASA Orbiter. (NASA / JPL / University of Arizona)
Legal Technique