Share
1 lutego w Rosji ukazały się trzy Billboardy na granicy Ebbing, Missouri, które zdobyły cztery Złote Globy i sześć nominacji do Oscara, w tym Best Film. Ważną rolę w tej kasecie odgrywają billboardy z napisami, które główny bohater instaluje wzdłuż drogi obok miasta. Opowiadamy, w jaki sposób wpłynęły one na produkcję i sposób wyboru lokalizacji..
Źródło: Vulture
Stworzenie filmu w reżyserii Martina McDony pchnęło prawdziwe billboardy 20 lat temu. Nazwa filmu pochodzi od tego pojęcia, a pojęcie z prawdziwego obrazu, które było przechowywane w jego głowie przez te wszystkie lata. Podróżując po Ameryce autobusem, w jednym z południowych stanów dramaturg zobaczył dwa billboardy wymawiające policję o zbrodni. McDona nie miał czasu zajrzeć do tekstu na drugiej tarczy, ale reżyser przypomniał sobie przesłanie emocjonalne: "To był niesamowity, dziki, pełen smutku, jaki ból spowodował, że człowiek to zrobił? To wymaga dużo odwagi i dużo gniewu. świadomy i utknął w mojej pamięci ".
Przez dziesięć lat McDonagh nic na ten temat nie robił, ale w tym tkwiła myśl o bólu, która mogła skłonić osobę do umieszczenia takiego napisu na tarczy. W tym samym czasie chciał napisać opowiadanie, w centrum którego byłaby interesująca, silna bohaterka:
"Kiedy te dwa impulsy - kobieta-bohaterka i tarcze - zeszły się w całość, kiedy zdałem sobie sprawę, że za tymi billboardami była wściekła matka, to wszystko się udało .Nawiasem mówiąc, nie budowałem tej historii w szczególności. Właśnie rzuciłem bohaterkę na ten świat i pozwoliłem innym reagować do niej, do jej zachowania Nie wiedziałem wcześniej o jednym obrocie fabuły, zdawało się, że wszystko dzieje się samo, historia opowiedziana wokół bohaterki ".Fabuła filmu jest taka: w małym miasteczku nastoletnia dziewczyna o imieniu Angela jest brutalnie mordowana i mordowana, ale nawet siedem miesięcy później sprawy się nie zmieniają. Żałobna matka dziewczynki Mildred Hayes (Francis McDormand) stara się uchwycić szeryfa Billa Willoughby'ego (Woody Harrelson). Aby to zrobić, kupuje trzy billboardy na opuszczonej drodze przy wejściu do miasta i umieszcza tam duże napisy: "Dying zgwałcony", "I wciąż nie jeden areszt", "Jak to, Willoughby?".
Miasto nie istnieje, a żeby było to wiarygodne, wymagało ono wielu drobnych szczegółów: naklejek szkolnej drużyny koszykówki na maszyny, reklamy lokalnej wypożyczalni wideo i tradycyjnego miejskiego druku, które można zobaczyć na dokumentach. Imię Ebbing wymyślił McDonah osiem lat temu, kiedy napisał scenariusz: po prostu lubił te dwie sylaby.
Film został nakręcony w miejscowości Silva (2600 osób) w Północnej Karolinie, godzinę na południowy zachód od Asheville. Było to w maju 2016 r., Strzelanie trwało 33 dni. "Martin chciał znaleźć typowe małe miasteczko, może trochę senne, ale takie, z którym większość ludzi mogłaby się skojarzyć: w mieście powinna być główna ulica, przez którą coś może być przeniesione z jednego budynku do drugiego" - powiedział jeden z członków ekipy filmowej. Sam określa pożądaną lokalizację jako "miejsce, które lekko utknęło w przeszłości, z domami, które zostały zbudowane dziesiątki lat temu".
Miasto Silva było idealną platformą dla fikcyjnej głównej ulicy Ebbing, ale nie było cichej drogi z domem, w którym można było zamieszkać Mildred. McDonagh podkreślił, że billboardy i dom pasują do jednej klatki, a do tego nie musiałaby używać grafiki komputerowej.
Zespół zbadał niezliczone drogi na zachodzie stanu i wreszcie znalazł łąkę, na której zaprzyjaźnione bydło pasło się na Brown. Ale zanim zainstalowano tarcze, konieczne było usunięcie stworów i ogrodzeń, zasadzenie nowej trawy i dbanie o nią, aby wyglądała jak dzika łąka.
Aby nie ryzykować, zespół projektowy opracował modele 3D billboardów i modeli piankowych. Reżyser, scenograf i główny operator udali się na miejsce z dużymi plakatami, związali je warkoczem. Zanim zamówili billboardy od lokalnych firm sprzedających reklamy outdoorowe, musieli zobaczyć, jak to wszystko wygląda..
Na początku filmu pojawiają się zdezelowane billboardy, które nie były używane od dłuższego czasu, i wszystko, co na nich jest oryginalne - od projektu i klasycznej konstrukcji. Inbal Weinberg, scenograf, powiedział, że stworzenie nowych billboardów zamówionych przez Mildred zajęło im więcej czasu. W scenariuszu obrazu mówi się, że po raz ostatni tarcze te zostały wynajęte przez Huggiesa w 1986 roku.
Zespół opracował reklamę pieluch, wyszukał stare billboardy z Missouri i zaprojektował fikcyjne dla Ebbing. Jeśli teraz plakaty składają się z pasków folii winylowych, to zanim zostały wydrukowane w osobnych częściach, trzeba było zamówić takie plakaty i powiesić poszczególne kwadraty na planszach w formie pewnego rodzaju mozaiki. Pozostałości plakatów widoczne są na pierwszych i trzecich billboardach, a reklama Huggies umieszczona jest pośrodku. McDonagh, z charakterystycznym dla siebie humorem, poprosił Weinberga o wycięcie z środkowego plakatu kawałka przedstawiającego oko dziecka.
Billboardy należą do trzech głównych bohaterów filmu - zaraz po Mildred i Officonie Dixonie granym przez Sam Rockwell. W trakcie filmu przechodzą siedem etapów, a każdy z nich musiał być zsynchronizowany z harmonogramem filmowania. Nie tylko dlatego, że można je zobaczyć z domu Mildred, ale także dlatego, że w pewnym momencie są podpalane..
"Musieliśmy bardzo dokładnie zbliżyć się do sekwencji scenariusza i ściśle współpracować z asystentem reżysera i asystentem scenariusza nad wszystkim, co dzieje się z billboardami" - powiedział Weinberg. Najpierw pokazywane są stare opuszczone tarcze, a nocą Jerome (Darrell Britt-Gibson) przykleja nowe plakaty, potem widzimy billboardy świeżo po ich podpaleniu, po pożarze, po ich przywróceniu i wreszcie, kiedy są gotowe.
Przez kilka tygodni zespół Weinberga przedstawiał pomysły na temat różnych kolorów, czcionek i umieszczania słów w manifeście Mildred, ale wtedy McDonagh zaproponował umieszczenie tekstu na szkarłatnym tle. Decyzja ta natychmiast przyciągnęła wybór koloru i czcionki napisu - czarny Impact (który symbolicznie tłumaczy się jako "wpływ"). Kiedy zainstalowano jaskrawoczerwone tarcze, lokalni mieszkańcy zaczęli nazywać dyrektora strzelania polowego: chcieli wiedzieć, jaki pouczający tekst pojawił się na ich spokojnej drodze.
Weinberg wyjaśnił: "Pracowaliśmy nad tymi ogromnymi tarczami z szokującym tekstem tak długo, że przestały one wpływać na nas". Ekipa filmowa nie pomyślała o tym, jak zareagują mieszkańcy miasta na apel. Zespół natychmiast zebrał się, by objąć billboardy, ale ze względu na ich rozmiar nie było to łatwe. Aby każdego dnia pokryć je dużymi płóciennymi materiałami, potrzebowali dwóch podnośników nożycowych i sześciu osób z ekipy filmowej. Więc w tym mieście billboardy były o wiele bardziej rozmowne niż w fikcji.
Legal Technique