Naukowcy zrekonstruowali twarz Cro-Magnona żyjącego 28 tysięcy lat temu. Pokryte są wzrostami i nowotworami - według naukowców, nasz przodek cierpiał na chorobę genetyczną - neurofibromatozę. Szkielet Cro-Magnon został odkryty w 1868 roku w jaskini Cr-Manyon w zachodniej Francji. Jaskinia nadawała nazwę wszystkim ludziom górnego paleolitu - Cro-Magnon.
Na cześć 150. rocznicy odkrycia, grupa naukowców z antropologiem Philipem Charlerem (Philippe Charlier) ponownie zbadała szczątki i wydała oświadczenie: "Zrobiliśmy nową diagnozę - mężczyzna cierpiał na neurofibromatozę".
W czaszce Cro-Magnona występuje "uszkodzenie na czole, które odpowiada obecności neurofibroma (łagodny guz osłonki nerwowej)", który zniszczył kość. Philip Charlier powiedział, że lewy kanał słuchowy został również uszkodzony z powodu guza..
Źródło: The Lancet
Uzbrojone w nowe dane naukowcy stworzyli realistyczną rekonstrukcję twarzy mężczyzny w średnim wieku, biorąc pod uwagę jego patologię. Oprócz guza na czole, wzrosty mogą być widoczne na całej twarzy, wokół ust, nosa i oczu: "Byli wszędzie".
W jaskini odkryto szczątki pięciu innych prehistorycznych ludzi. Jeden szkielet należał do dziecka, reszta - do dorosłych powyżej 50 lat. Ludzie z Cro-Magnon mieli potężne i muskularne ciała, ich wzrost sięgał 166-171 centymetrów. Czoło było proste, z małymi brwiami, twarze - krótkie i szerokie. Ludzie z Cro-Magnon także byli pierwszymi ludźmi z widocznymi podbródkami..
Wyglądało to jak ostatnia wersja odbudowy twarzy.