Pierwsze pokolenie dzieci, które dorastały po rozpadzie ZSRR

25 grudnia 1991 r. Michaił Gorbaczow podał się do dymisji, a ZSRR zniknął. Ten dzień to nie tylko początek ery wolności, wyboru i nowych możliwości, ale także czas głębokich wstrząsów, niepohamowanego ubóstwa i szalejącej zorganizowanej przestępczości..

Dziennikarka Natalia Wasiljewa, która w tym czasie wychowała się wśród wielu innych dzieci i weszła do pierwszego pokolenia po rozpadzie ZSRR, wspomina czasy dzieciństwa. Gdy Związek Radziecki przestał istnieć, Natalia miała 7 lat. Opisuje, jakie było życie jej pokolenia - pokolenia dzieci urodzonych w ZSRR, ale które dorastały po jego upadku.

Źródło: Daily Mail

W sierpniu 1991 r. Czołgi pojechały na centralne ulice Moskwy. Pierwszą reakcją mojej matki był niepokój i lęk, natychmiast przypomniała sobie relacje z rewolucji bolszewickiej, o której kiedyś czytała. "To przerażające!" - Powiedziała mi, 7-letnia dziewczynka, właśnie zaczęła się uczyć w szkole podstawowej. Ale przewrót nie udał się, jak ogłoszono kilka dni później..

Rodzina Natalii Wasiljewej słucha przemówienia Gorbaczowa o rezygnacji, 1991 r.

Moi rodzice, świat ideologii zimnej wojny i powszechna kontrola rządu szybko rozpłynęły się w społecznych awanturach, biedzie i przemocy. Ale pojawiły się także nowe swobody polityczne i ostatecznie nowe możliwości. Taka była poradziecka Rosja, w której dorastało moje pokolenie.

W pierwszych latach rządów Jelcyna fala zbrodni przejęła Moskwę. Sceny z filmu "Once Upon a Time in America", który oglądaliśmy z bratem na pirackiej kasecie wideo, niewiele różniły się od tego, co działo się na ulicy w tamtym czasie. Kącik tuż za naszym domem stał się ulubionym miejscem gromadzenia wszelkiego rodzaju gangów i braci. Przez całą noc słychać było głośne wyskoki - czasem był to tłumik starego samochodu, ale częściej strzały z pistoletów.

Natalia i jej brat kilka miesięcy po rozpadzie ZSRR.

Natalia z babcią, 1992.

Dwaj mężczyźni sprzedają ubrania i buty w kiosku.

Moskiewscy studenci sprzedają Pepsi-Colę w butelkach motocyklistom, maj 1992 r.

Rynek w Moskwie, 1992.

Moi rodzice uratowali mnie jak najwięcej od sytuacji gospodarczej w kraju, ale dobrze pamiętam linie w sklepach, tanie plastikowe lalki na urodziny, pamiętam, jak moja mama była zachwycona, gdy dostała paczkę cukru w ​​kostkach.

Cztery lata po upadku ZSRR - Natalia i jej ojciec głosują podczas wyborów parlamentarnych, w grudniu 1995 roku.

Setki młodych ludzi czekają na sklep Levi Strauss i Co, aby otworzyć swoje drzwi, w lutym 1993 roku.

Natalia z dziadkiem i bratem w Pushkino, 1995.

Stadion Łużniki, 1996.

1997.

Natalia z przyjacielem przy oknie sklepu dziecięcego w centrum Moskwy w 1997 roku.

W latach po rozpadzie ZSRR centra handlowe zaczęły pojawiać się w Moskwie.

Czerwiec 1997.