Share
W 1991 roku na Ukrainie było 5500 pomników Lenina, a do 2015 roku posągi radzieckiego przywódcy pozostały na placach wielu wsi i miast. Po pomarańczowej rewolucji w 2004 r. Pomniki zaczęły znikać, aw 2015 r. Ukraiński parlament całkowicie zakazał komunistycznych symboli. To spowodowało tak zwany Leninopad, kiedy ludzie zaczęli masowo niszczyć pomniki przywódcy bolszewików. Teraz, zgodnie z oficjalnymi danymi, wszystkie zostały zburzone..
W rzeczywistości zachowały się niektóre pomniki: stoją teraz na polu, w magazynach dla sprzątaczy i na dziedzińcach wśród śmieci. Fotograf Nils Akkerman z dziennikarzem Sebastianem Gobertem sfilmował posążki lidera książki Looking for Lenin, wydanej przez Fuel Publishing. Dziennikarz edycji VICE zapytał autorów projektu o nostalgię za czasami sowieckimi, związek władzy z architekturą i artystyczne znaczenie zabytków, i przetłumaczył ten wywiad.
(Łącznie 18 zdjęć)
Źródło: Vice
VICE: Tak jak przyszło ci do głowy, aby uruchomić taki projekt?
Nils Ackermann: Pomysł pojawił się podczas Euromajdanu, 8 grudnia 2013 r., Kiedy protestujący przewrócili pomnik Lenina na Placu Besarabskim w centrum Kijowa. To była pierwsza oznaka słabości reżimu, a ruch wirusowy "Leninopad" zaczął się od tego. Zdobądź to słowo w Google, YouTube i na Twitterze - znajdziesz wiele interesujących rzeczy..
Byłem wtedy na placu i widziałem protestujących kopiących super-twardy kamień pomnika. Aby go zniszczyć, ale także po to, aby zabrać do domu małą pamiątkę. Chodziło o to, aby oglądać ludzi niszczących Mur Berliński. Jednak szkarłatny kamień kwarcowy tego pomnika - Mauzoleum Lenina w Moskwie i grób Napoleona Bonaparte w Paryżu - został wykonany z tego samego, okazał się bardzo trwały, a jedynie drobne fragmenty mogły zostać zerwane. A przecież następnego ranka nic nie zostało z pomnika. Sebastian i ja zaczęliśmy badania, żeby go znaleźć. Wyprawa była trudna i jeszcze się nie skończyła, ale poszukiwania te pomogły nam znaleźć wiele innych zabytków..
Sebastian Gobert: Dla nas obojga był to sposób na zapomnienie o rewolucji i wojnie, którą objęliśmy jako dziennikarze, i na zbadanie problemów Ukrainy w inny sposób. Ta aktywność była interesująca i nie tak krwawa, a potem stała się czymś poważnym..
Dlaczego zdecydowałeś się studiować na Ukrainie??
Gobert: Ukraina jest szczególnie ważna dla tego projektu z dwóch powodów. Po pierwsze dlatego, że w maju 2015 r. Ukraiński rząd uchwalił ustawy o dekomunizacji, zakazując radzieckich symboli i zrównując je z nazistowskimi. Wszystkie te pomniki musiały zostać zburzone..
To prowadzi nas do drugiego powodu: na Ukrainie, do niedawna, była największa gęstość Lenina na Ziemi na metr kwadratowy. W 1991 roku było tu 5 500 posągów, podczas gdy w całej Rosji jest 7 000. Ale powierzchnia Rosji jest 28 razy większa. Teraz, zgodnie z oficjalnymi danymi, w kraju nie ma już ani jednego zabytku. Naszym zadaniem jest zadawanie pytań na temat dekomunizacji: jak zareagowali mieszkańcy? Jak to się dzieje i co ten proces może nam powiedzieć o kraju?
Novobogdanovka, 30 września 2016 r.
Wioska Korzhi próbuje sprzedać swój pomnik za 15 000 $, aby znaleźć fundusze na lokalne przedszkole i szkołę. Ci, którzy chcieli kupić Lenina za takie pieniądze, jeszcze nie znaleziono. Lokalny mechanik odpowiedzialny za sprzedaż jest gotowy na to, że będzie musiał oddać pomnik na złom za mniej niż 3000 dolarów..
Wysokość tej głowy wynosi ponad dwa metry. Poprzednio stanęła na placu przed elektrownią jądrową w Czarnobylu imieniem VI. Lenin, a teraz przechowywane z produktami czyszczącymi. Mimo że władze twierdzą, że zanieczyszczenie pomnika, nie wykryto żadnych znaczących poziomów promieniowania..
Twoje zdjęcia pomników są niemal absurdalne: widzimy samotne bezgłowe ciało, bezwzględnie wystawione na polu lub popiersie zaśmiecone zabawkami. Jak doszło do takich ram i takich strzelanin?
Akkerman: Moim celem jako fotoreportera jest strzelanie do rzeczy takimi, jakie są, bez pozowania. I nalegam na to jeszcze bardziej, gdy widzę współczesne skandale w fotografii dokumentalnej związane ze strzelaniem krok po kroku lub retuszem. Dokładam wszelkich starań, aby uzyskać piękne i piękne zdjęcia, ale niczego nie dodajemy ani nie przenosimy.
Bardzo często musimy nawet prosić ludzi, aby niczego nie dotykali, kiedy pokazują nam pomniki. Ważne jest, aby pokazać posągi takie, jakie są teraz. Nie pozwól na żadne sztuczki i po prostu pokaż upadek i porzucenie, aw niektórych przypadkach wręcz przeciwnie, gloryfikację. Jest coś fascynującego w oglądaniu posągów, które kiedyś stały w centrum wielkich miast, a teraz stają się irytującymi śmieciami, które tylko na próżno odbywają się w jakimś podwórku. To trochę jak radziecka przeszłość Ukrainy: ludzie jej nie wybrali, ale jest tutaj.
Gobert: Nawet w naszym badaniu ważne jest, abyśmy nigdy nikogo nie osądzali. Nie mówimy, że to, co widzimy i słyszymy, jest dobre lub złe. To nie jest nasza historia. Jesteśmy obcokrajowcami, a niewłaściwe i niewłaściwe byłoby ocenianie, jak Ukraińcy traktują swoją sowiecką przeszłość.
To, co możemy zrobić, to przedstawić ogólny zarys sytuacji i pokazać światu złożoność problemu. Możemy uznać, że sensowne jest zdemontowanie pomników Lenina. Ale to nie jest decyzja konsensusowa, jak ta obecna. Podobnie jest z koncepcją zachowania pomników, ich transformacji, ale ich ratowania. Ponadto sam rozbiór zabytków nie rozwiąże wielu problemów. Gdzie pójdą? Co będzie dalej? Jakie będzie ich wspomnienie? Taka jest filozofia naszych zdjęć i opowiadań. Chcieliśmy pokazać, że ten problem nie został rozwiązany.
Village Shabo, region Odessa. 21 listopada 2015 r.
Jak wybrałeś dokładnie, które zabytki znaleźć i sfotografować?
Za każdym razem, gdy mieliśmy okazję sfotografować pomnik i dostać się do niego, zrobiliśmy to. W niektórych przypadkach wymagało to długich negocjacji, w niektórych była to pięciominutowa rozmowa. Średnio praca nad każdym pomnikiem trwała tydzień. Znaleźliśmy pierwsze statuetki po prostu przez przyznanie losowych żądań w Grafice Google. Napisali po ukraińsku "Lenin Garage" lub "Lenin [nazwa miasta]", a następnie wybrali najbardziej niesamowity obraz, jaki mogli znaleźć. To doprowadziło nas do napiwków i czasami podawali informacje o aktualnej lokalizacji pomnika..
Często okazało się to trudne, bo dla zmarłego Lenina porusza się dość szybko. Jego pomniki są transportowane, przerabiane, łamane, kradzione, sprzedawane ... Czasem spóźniliśmy się zaledwie kilka dni. Zorganizowaliśmy również szeroką pracę w mediach społecznościowych. Osoby zainteresowane naszą pracą opowiedziały nam o lokalizacji Lenina i pomogły w kontaktach..
Czasami ludzie, których poznaliśmy, zaczęli z nami rozmawiać, coś mówić, narzekać, krzyczeć. Ogólny trend polega na tym, że każdy ma coś do powiedzenia o Leninie. Po prostu wypowiadasz słowo "Lenin", a ludzie zaczynają wyrażać emocje. Jeśli chodzi o inne radzieckie zabytki lub mozaiki, ludzie zwykle myślą przez kilka minut, zanim odpowiedzą. W przypadku Lenina każdy ma gotową opinię..
Oczywiście spotkaliśmy podejrzanych i zamkniętych ludzi. Na przykład zrozumieliśmy, że prywatny kolekcjoner wziął Lenina z Besarabskiego miłosierdzia i zrobił to nielegalnie. Dlatego zachowuje się ostrożnie i odmawia rozmowy z nami, pomimo wielokrotnych prób kontaktu z nami.
Mieliśmy zabawną historię z administracją miasta Melitopol, miastem na południowo-wschodniej Ukrainie. Wiedzieliśmy, że w mieście są trzy pomniki, które zostały usunięte i umieszczone gdzieś. Poprosiliśmy o pozwolenie, aby je zobaczyć. Zadzwoniliśmy. Pisaliśmy listy. Poprosiliśmy o pomoc starszych ludzi. Byliśmy tam dwa razy. Rozmawialiśmy z kilkoma urzędnikami państwowymi. Nic nie działało.
Jedyną odpowiedzią, jaką otrzymaliśmy od służby prasowej miasta: "Nie możemy pozwolić ci zobaczyć naszych pomników Lenina, Twój projekt nie przedstawia naszego miasta i naszego kraju w pozytywnym świetle". Jest coś wspólnego z estetyką sowiecką: wszystko powinno być jasne i genialne, nawet jeśli rzeczywistość za tą fasadą jest zardzewiała i zakurzona..
Z drugiej strony, byli ludzie, którzy sami się z nami skontaktowali: "Mam Lenina, przyjdźcie pić herbatę ze mną i zróbcie zdjęcie". To zdarzyło się nam ostatnio w Kijowie.
Teplovka, 26 lipca 2016 r.
Interesujące jest zastanowienie się nad tak dosłownym, fizycznym odrzuceniem dawnych ideałów politycznych, które ukazały Leninopad, zwłaszcza w świetle obecnych sporów o wyburzenie zabytków generałom konfederatów w Stanach Zjednoczonych. Jak myślisz, dlaczego tak ważne jest, aby niektórzy ludzie niszczyli te posągi??
Gobert: Przede wszystkim istnieją silne czynniki emocjonalne, które wykraczają poza wszelkie ideologiczne przekonania. Nostalgia za lepszym czasem, gdy środowisko nie było tak zanieczyszczone, miasta były czystsze, ludzie mieli pracę, ludzie byli młodsi. Wiele z tych reakcji widzieliśmy na Ukrainie, gdzie ludzie doświadczyli ogromnych wstrząsów przez całe życie..
Mówiąc ogólniej, powiedziałbym, że związek między architekturą i władzą, a także pomiędzy pomnikami a obywatelami, jest kwestią zbiorowego poczucia tożsamości. Podczas jednej z prezentacji zapytano: "Dlaczego Paryżanie wciąż mają stację metra Stalingrad, dlaczego niektóre ulice i szkoły noszą imię Lenina?"
To nie jest kwestia ideologii - raczej idei politycznych i intelektualnych. Odbywa się to w celu zachowania pamięci niektórych nazw, które w pewnym momencie określają historię i wpływają na rozwój świata. To samo dotyczy Ukrainy. Od pokoleń Lenin był używany jako znak pewnej tożsamości, jako elementu mowy, jako odniesienia kulturowego. Obalenie Lenina oznacza usunięcie go z przestrzeni publicznej i intelektualnej. To zobowiązuje ludzi do znajdowania nowych punktów orientacyjnych, a to jest trudny i bolesny proces..
Czy uważasz, że argument o artystycznej wartości tych zabytków ma prawo istnieć? Lub ich polityczne znaczenie jest zbyt silne, aby mogły istnieć i być traktowane obiektywnie?
Akkerman: Ponownie, to pytanie nie może być jedną odpowiedzią. Wśród 5500 pomników zainstalowanych na Ukrainie większość została odlana w sposób przemysłowy, z konkretnymi kopiami, których wartość artystyczna była bardzo mała. Ale są też te cenne jako dzieła sztuki i wykonane są z metali szlachetnych..
Ciekawy moment został omówiony podczas jednego z naszych przemówień: jak niektóre sowieckie zabytki straciły polityczne znaczenie. Można to powiedzieć głównie o dekoracyjnych mozaikach. Postrzegano je po prostu jako piękne dzieła sztuki, a ich znaczenie było postrzegane jako neutralne. Ale wraz z początkiem de-komunizacji ludzie nagle zobaczyli radziecką propagandę na tych mozaikach, ponieważ powstały one w ZSRR. Teraz niektóre z nich będą musiały zniknąć..
Niedawno byłem w Jekaterynburgu, a na centralnym placu miasta znajduje się pomnik Lenina. Ale jeśli spojrzysz na zdjęcia z tego geotagu na instagramie, znajdziesz mniej niż procent zdjęć z tym ogromnym posągiem. Nie jest nawet oznaczony na większości map miasta. Jest pomnik, ale nikt się tym nie przejmuje. Podczas gdy na Ukrainie tak głośne debaty na ten temat rzadko się zdarzały. Czasami myślę: być może, usuwając Lenina z ich miast, Ukraińcy uczynili go, jak nigdy przedtem, głównym tematem w ich głowach.
Ukraiński artysta Aleksander Milow przerobił tego Lenina na Dartha Vadera z Gwiezdnych wojen. Pomnik znajduje się na dziedzińcu na obrzeżach Odessy. 12 listopada 2015 r.
Nos pomnika Charkowa na Lenina, który był największym na Ukrainie. To zdjęcie zostało zrobione, gdy nos został wystawiony w centrum sztuki Pinczuk w Kijowie w ramach instalacji Eugenii Belorusets "Połączmy głowę Lenina". 2015 Wykonano 5 lutego 2016 r.
Prywatny kolekcjoner zebrał wiele sowieckich zabytków, w tym dziesiątki rzeźb Lenina. Przechowuje je w tym samym magazynie z materiałami niezbędnymi do jego szklanego biznesu. 2 lutego 2016 r., Charków.
Szef Lenina z Dniepropietrowska został przeniesiony do miejskiego muzeum historycznego. Leży w repozytorium, ponieważ instytucja nie ma wystarczających zasobów, aby udostępnić go odwiedzającym. 13 listopada 2015 r.
Zaporoże. 31 marca 2015 r.
Grupa Sokol twierdzi, że wszystkie pomniki Lenina w promieniu 100 kilometrów od Krzywoga Rogu zostały zburzone. Chcieli je sprzedać, a za te pieniądze zapłacić za opiekę medyczną swojemu przyjacielowi, który został ranny w Donbasie. 8 czerwca 2016 r.
Slavyansk. 15 września 2015 r.
Magazyn w Charkowie. 2 lutego 2016 r.
Ten sam magazyn. 2 lutego 2016 r.
Kremenczug. 30 marca 2016 r.
Legal Technique