Prypeć był kiedyś dobrze prosperującym miastem, w którym żyło około 50 000 ludzi. Jednak 26 kwietnia 1986 r., Gdy w jednym z reaktorów elektrowni jądrowej w Czarnobylu doszło do strasznego wypadku, wszystko zmieniło się od razu.
Po ewakuacji ludności, Prypeć został opuszczony i wygląda teraz jak opuszczone, zniszczone i upiorne miejsce. Katastrofa w Czarnobylu była pierwszym wypadkiem jądrowym w historii świata, siódmym poziomem w Międzynarodowej Skali Nuklearnej (drugim w 2011 r. Był wypadek w elektrowni jądrowej Fukushima-1 w Japonii).
Dzisiaj mija 31 lat od tych okropnych wydarzeń i przygotowaliśmy dla Was kilka zdjęć, które pokazują, jak wygląda Prypeć w naszych czasach..
(Łącznie 18 zdjęć)
Źródło: dailymail.co.uk
Całe morze masek gazowych pozostało w opuszczonym budynku, którego ściany i dach gniją i gniją.
Zdewastowane: procedura w szpitalu jest zniszczona, dachówka jest zasypywana ze ścian, a kanapa jest otoczona starymi opuszczonymi przedmiotami.
Zachowana kasa fiskalna i szklana butelka w opuszczonej szkolnej stołówce, gdzie pleśń rozlewa się po ścianach i stołach. Zepsute okna są teraz otwarte na zawsze.
Książki i gazety są w rozsypce rozrzucone po podłodze jako ciche przypomnienie, że Prypeć był kiedyś dobrze prosperującym miastem..
Pusty oddział szpitalny, w którym spoczywały dziesiątki łóżek.
Rysunki książek i niedokończone rysunki są rozrzucone po klasie, z połamanymi meblami i połamanymi lampami..
Resztki codziennego życia. To niegdyś gwarne i tętniące życiem miasto znajdowało się zaledwie trzy kilometry od elektrowni jądrowej..
Szklane strzykawki i czasopismo medyczne pozostawione do spania na parapetach szpitalnych.
Prypeć jest nadal zamknięty dla publiczności z powodu wysokiego poziomu promieniowania, ale wielu artystów graffiti wkracza do opuszczonego miasta, aby użyć ścian jako pustego płótna..
Instrukcje dotyczące higieny jamy ustnej na ścianie szkoły. 31 osób zginęło bezpośrednio z powodu wybuchu w reaktorze, ale wiele osób nadal cierpi na raka spowodowanego promieniowaniem..
Opuszczone przedszkole. Pył pokrywał podłogę i stoły, a ściany powoli się kruszyły.
Serce pęka: zostawia w pośpiechu książka dla dzieci.
Stara barka rdzewieje, porzucona, by żyć sama w swoim wieku.
Maria Semenyuk, mieszkaniec strefy czarnobylskiej, siedzi w pobliżu jej domu z domowymi kurczętami.
Mężczyzna przechodzi obok tablic z nazwami opuszczonych wiosek.
Przerażająco piękna: słońce świeci nad lasem Prypeci, który przez ostatnie 30 lat powoli przywracał naturę.