Surowa rzeczywistość na ziemi

Sandro Giordano to włoski fotograf, który nie usuwa okropności wojny, brutalności ulic i nagich modeli. Zamiast tego bierze zwykłą "pierwszą osobę" i czyni z niej żywą historię, która przedstawia obraz. I w tych obrazach, bólu, rozczarowania i jakiejś totalnej urazy graniczącej z humorem. To tak, jakbyś właśnie wkurzył swoje własne "centrum wszechświata" i strasznie cię boli, ale jednocześnie śmiejesz się do łez jak głupiec.

Photoproject Sandro W Extremis (Bodies With No Regret), oczywiście, nie bardzo staram się bawić i bawić. Wręcz przeciwnie - jest to szczególna forma ostrożności..

"Każda z moich fotografii to osobna opowieść o upadku jednego małego świata, wszystkie postacie są znoszonymi osobowościami, które cierpią na poważną amnezję, zapomniały o sobie samym, o prawdziwym wyglądzie swojego ciała, aw pogoni za ideałem zewnętrznym doznały całkowitej porażki. że nie byli w stanie oprzeć się tej rasie "- Giordano opisuje swoją pracę.

Zdjęcie dodane przez Sandro Giordano (@__remmidemmi) 21 lutego 2016 o 7:59 PST

Zdjęcie dodane przez Sandro Giordano (@__remmidemmi) 3 lutego 2016 o 7:59 PST

Zdjęcie dodane przez Sandro Giordano (@__remmidemmi) 21 grudnia 2015 o 7:59 PST

Zdjęcie dodane przez Sandro Giordano (@__remmidemmi) 22 listopada 2015 o 7:59 pst

Zdjęcie dodane przez Sandro Giordano (@__remmidemmi) 1 listopada 2015 o 7:59 PST

Zdjęcie dodane przez Sandro Giordano (@__remmidemmi) 4 października 2015 o 7:59 pdt

Zdjęcie dodane przez Sandro Giordano (@__remmidemmi) 20 września 2015 o 7:59 pdt

Zdjęcie dodane przez Sandro Giordano (@__remmidemmi) 10 września 2015 o 7:59 pdt

Zdjęcie dodane przez Sandro Giordano (@__remmidemmi) 6 sierpnia 2015 o 7:59 pdt

Postacie Sandro wydają się osiągać pewną granicę, poza którą ich sztucznie stworzona osobowość nie może przejść. Uderzając ich twarzą w ziemię, tak naprawdę biją na okrutną rzeczywistość. Niszcząc samych siebie, trzymają przedmiot w dłoni - symbolizują fałszywe wartości każdego z nich. A szczegóły wszystkich opowiadań są nie tylko w rękach dzhiordanovskiego frajera, są wszędzie - w otoczeniu, w ubraniu, a nawet we włosach.

Zdjęcie dodane przez Sandro Giordano (@__remmidemmi) 16 lipca 2015 o 7:59 pdt

Zdjęcie dodane przez Sandro Giordano (@__remmidemmi) 3 lutego 2015 o 7:59 PST

Zdjęcie dodane przez Sandro Giordano (@__remmidemmi) 20 stycznia 2015 o 7:59 PST

Zdjęcie dodane przez Sandro Giordano (@__remmidemmi) 14 grudnia 2014 o 7:59 PST

Zdjęcie dodane przez Sandro Giordano (@__remmidemmi) 1 września 2014 o 7:59 pdt

Zdjęcie dodane przez Sandro Giordano (@__remmidemmi) 25 maja 2014 o 7:59 PDT

Zdjęcie dodane przez Sandro Giordano (@__remmidemmi) 3 maja 2014 o 7:59 pdt

Tworzenie każdego obrazu to żmudna praca. Fotograf ostrożnie myśli o scenach scenicznych, omawia zdjęcia z bohaterami projektu i stara się wyjaśnić wszystkim tak wyraźnie, jak to możliwe, dlaczego postać została tak mocno pobita przez rzeczywistość.

Film opublikowany przez Sandro Giordano (@__remmidemmi) 4 lipca 2014 o 9:54 PDT