Virginia Oldoini - hrabina, kochanka cesarza i pierwszy model z XIX wieku

Virginia Elisabeth Louise Carlotta Antonietta Teresa Maria Oldoini urodziła się w 1837 r. W rodzinie arystokratów we Florencji. Później stała się znana w paryskim społeczeństwie jako hrabina di Castiglione lub po prostu La Castiglione, ulubieniec ostatniego monarchy Francji, Napoleona III, pierwszego pięknego i ulubionego modelu dworskiego fotografa Pierre-Louisa Pearsona.

W wieku 17 lat dziewczyna wyszła za mąż za włoskiego hrabiego Francesco di Castiglione, 12 lat starszego od niej, aw 1855 r. Urodziła mu syna. Podczas podróży hrabiny przez Paryż jej kuzyn, premier sardyńskiego królestwa, polecił jej przekonać Napoleona III, aby nie ingerował w zjednoczenie Włoch. W rezultacie Virginia stała się kochanką cesarza, do którego jej mąż nie był wcale szczęśliwy i złożył wniosek o rozwód. Komunikacja z władcą Francji otworzyła drzwi dla piękna królewskiej rodziny.

Źródło: Vintage.es

Niezwykłe piękno Włoch przyciągnął fotograf sądowy Pierre-Louis Pierson, który wykonał około 400 swoich portretów.

Pierson lubił strzelać do hrabiny w teatralnych kostiumach, w różnych pozach i osobno jej nogach..

Portret hrabiny Michele Gordidzhani

A fotograf właśnie się wystartował, to Virginia wybrała pozę, strój, scenerię i kąt.

Możesz więc bezpiecznie nazwać hrabinę pierwszym modelem. Dokonała także ostatecznej redakcji, wysłała zdjęcia do druku i często malowała na nich..

Hrabina wystąpiła w luksusowych i eleganckich strojach, które nosiła na dworze.

Z biegiem czasu, szukając nowych ubrań, szukała inspiracji w teatrze, starożytnych mitach i literaturze. Wiadomo także o kilku zdjęciach jej gołych nóg o nieco voyristowej postaci..

Po zerwaniu z Napoleonem III hrabina di Castiglione odegrała kolejną ważną rolę w innym wydarzeniu politycznym - podczas wojny francusko-pruskiej odwiodła Ottona von Bismarcka od okupowania Paryża.

Wraz z wiekiem Hrabina wycofała się ze społeczeństwa i stała się ekscentrycznym pustelnikiem, nie chcąc się przekonać i pokazać innym, jaka była dla niej pora. Mieszkała w rezydencji z zasłoniętymi lustrami i czarnymi ścianami zaciśniętymi, wyszła tylko w nocy.

Hrabina zmarła w 1899 roku w wieku 62 lat z powodu apopleksji, pozostawiając kolekcję zdjęć, kilka powieści poświęconych jej i jedną biografię.