Share
27 stycznia to Międzynarodowy Dzień Pamięci o Holokauście. Zgromadzenie Ogólne ONZ rozpoczęło specjalne spotkanie poświęcone 60. rocznicy wyzwolenia przez radzieckie oddziały jeńców nazistowskiego obozu koncentracyjnego w Auschwitz 27 stycznia 1945 r., Z chwilą ciszy. W trakcie istnienia Auschwitz według niektórych szacunków zmarło od 1,5 do 2,2 miliona osób..
1 lipca 2015 r., W wieku 106 lat, zmarł sir Nicholas Winton - człowiek, który uratował 669 dzieci przed śmiercią, które miały umrzeć w hitlerowskich obozach koncentracyjnych podczas Holocaustu.
Źródło: pravmir.ru
Ten 50-letni Anglik nie powiedział nikomu ani słowa o tym, jak w 1939 roku wyniósł 669 dzieci skazanych na śmierć z okupowanej przez Niemców Czechosłowacji. O jego wyczynie dowiedział się przypadkowo - w 1988 roku jego żona szukała czegoś na strychu w swoim domu i znalazła stary album ze zdjęciami dzieci, dokumentami, niemal skasowanymi płytami. Nie znalazłbym go - świat nigdy nie dowiedziałby się o tej niesamowitej "akcji ratunkowej".
"Nie można nartować"
W grudniu 1938 r. Nicholas pracował jako makler giełdowy w Londynie. Miałem spędzić wakacje w Szwajcarii, jeździć na nartach. Ale nagle zadzwonił znajomy, Martin Blake, który pracował w Pradze w Brytyjskim Komitecie dla Uchodźców z Czechosłowacji. Blake poprosił Wintona o odwołanie wakacji i przyjazd do Pragi - jest, jak mówią, bardzo ważna sprawa. "Narty - powiedział - nie możesz wziąć".
W Pradze okazało się, że nie jeździmy na nartach. Przybywając tam, Winton zobaczył ogromne obozy dla uchodźców z Sudetów, które zostały właśnie zajęte przez Hitlera. To, co zobaczył, było tak straszne, że Mikołaj pozostał w Pradze. Po "nocy kryształowej" w 1938 r., Kiedy naziści zniszczyli prawie wszystkie żydowskie sklepy, domy, synagogi, niemieccy Żydzi uciekli do Czech, ale okupanci też to okupowali. Wśród tych ludzi było wiele dzieci. A Winton zdecydował, że musi je uratować..
Po prostu nie było nikogo innego - Brytyjski Komitet ds. Uchodźców z Czechosłowacji nie zajmował się dziećmi, ratując jedynie osoby starsze i niepełnosprawne. Winton prawie samodzielnie opracował program eksportu dzieci z Czechosłowacji. W pokoju hotelowym w Pradze urządził coś w rodzaju sklepu. Zdesperowani rodzice przyszli, aby uratować swoje dzieci - gotowe dać dzieci obcym, rozstać się z nimi na zawsze, tylko po to, by uratować im życie. Mikołaj zapisywał imiona dzieci, zbierał ich fotografie, budował w głowie sposoby transportu dzieci. Jego liczba była długa - nic dziwnego, że naziści zaczęli go szpiegować. Winton wręczał łapówki na prawo i lewo na rzecz nazistowskich urzędników - choćby po to, by zyskać trochę czasu.
Udało mu się zarejestrować około 900 dzieci, które musiały zostać pilnie wywiezione z Czechosłowacji. Na początku 1939 roku zostawił dwóch przyjaciół zamiast siebie i wrócił do Londynu. Tam on i kilku innych wolontariuszy - w tym jego matka - nazywali się "Brytyjskim Komitetem ds. Uchodźców z Czechosłowacji, Departamentem Dzieci". W imieniu tej komisji Winton podjął szalone poszukiwania rodzin zastępczych i pieniędzy, które były bardzo potrzebne. Zgodnie z prawem każda rodzina adopcyjna musiała zapewnić opiekę nad dzieckiem do ukończenia 17 lat i wpłacić depozyt w wysokości 50 funtów na wypadek, gdyby dziecko zostało odesłane do ojczyzny.
Winton przeglądał gazety i zamieszczał ogłoszenia dla rodzin zastępczych, prosząc o pieniądze. Setki rodzin zgodziły się przyjąć dzieci, wiele darowanych pieniędzy. Nie wystarczyły, ale różnica, którą Winton przykrył. Następnie odwołał się do Departamentu Spraw Wewnętrznych Wielkiej Brytanii, aby wydał wizy wjazdowe dla dzieci. Ale urzędnicy powoli reagowali, a czas był bardzo napięty. "To było kilka miesięcy przed rozpoczęciem wojny", wspominał później. "Dlatego musieliśmy sfałszować wizy".
A w Pradze w tym czasie przyjaciel Wintona, Trevor Chadwick, "był przyjacielem" z urzędnikiem Gestapo Karlem Bemelburgiem - dał mu łapówki, aby ani nazistowskie rangi wyższej rangi, ani czechosłowackie władze kolejowe nie zatrzymywały pociągu z dziećmi. Gestapowiec okazał się przydatny - regularnie przekazywał pieniądze każdemu, a nawet pomagał fałszować dokumenty dla dzieci..
Siedem "pociągów dziecięcych"
14 marca 1939 r., Na kilka godzin przed wyprowadzeniem przez hitlerowskie ziemie Moraw i Czech spod niemieckiego protektoratu, pierwszy pociąg z 20 dziećmi wyjechał z Pragi. Ci, którzy przeżyli, opowiadali później, jaki horror był na posterunku: dzieci płakały i błagały, aby ich nie wysyłać, rodzice nie mogli ich oderwać.
Nicholas Winton i jego towarzysze zorganizowali osiem takich pociągów, które zajęły pozostałe dzieci. Pociągi przejeżdżały przez Norymberdze i Kolonię do holenderskiego portu Hook van Holland, potem przez Morze Północne łodzią do Essex, a następnie pociągiem do Londynu. Tam Winton i rodziny zastępcze spotkały się z dziećmi. Każdy mały uchodźca miał na ubraniu plakietkę z nazwiskiem. Jednak tylko 7 z 8 pociągów zdołało dotrzeć do bezpiecznego Londynu - w ten sposób uratowano 669 dzieci. Około 250 dzieci, ostatnia grupa, było już w powozach, gdy 1 września 1939 r. Hitler zaatakował Polskę. Granice zostały zamknięte, a los tych dzieci jest nieznany. Najwyraźniej wszyscy zginęli w obozach koncentracyjnych. Vera Gissing, współautorka książki "Nicholas Winton and the Rescued Generation", opublikowanej w 2001 roku, sama uciekła w piątym "pociągu dziecięcym" w czerwcu 1939 r., Pisze: "Z 15 000 czeskich dzieci żydowskich, wysłanych przez Niemców do obozów, ocalała tylko garstka. część mojego pokolenia ocalałych Czechów uratowała Wintona. " Prawie wszystkie dzieci uratowane do końca wojny stały się sierotami - ich rodzice zginęli w Auschwitz, Bergen-Belsen, Theresienstadt.
Po wojnie wielu z nich pozostało w Wielkiej Brytanii. Ale większość wróciła do ojczyzny lub wyemigrowała do Izraela, Australii, Stanów Zjednoczonych. Dziś te uratowane dzieci mają 70-80 lat i nazywają siebie "dziećmi Wintona".
... Przy okazji mówią, że sam Mikołaj prawie nigdy nie zbliżał się do dzieci, kiedy pociągi przyjechały do Londynu. Stał i obserwował z daleka.
"Co robić, jeśli nie ma nikogo, kto uratowałby dzieci, oprócz ciebie ..."
Wśród uratowanych dzieci są dyrektor Karel Reis ("Kobieta porucznika francuskiego", "Isadora"), amerykański fizyk teoretyczny, laureat nagrody Nobla Walter Cohn, amerykański astronom, laureat Nagrody Nobla Arno Penzias, obrońca praw człowieka, tłumacz w Norymberdze "Proces lekarzy" Hedi Epstein, genetyczny pediatra Renata Laksova, założyciel Izraelskiego Lotnictwa Hugo Marom ...
Rodzice Mikołaja Wintona byli niemieckimi Żydami. Później nawrócili się na chrześcijaństwo..
Próby Wintona w Pradze stały się szeroko znane w 1988 r. Po tym, jak żona Wintona odkryła jego notatnik z 1939 r. Z adresami angielskich rodzin, które przyjęły uratowane dzieci. Listy zostały wysłane na wszystkie adresy, w ten sposób znaleziono około 80 uratowanych. Talk Show To jest życie! na kanale BBC zaprosił Wintona jako widza w studio. Nagle, dla niego, gospodarz programu talk show Esther Ranzen opowiedział swoją historię, po czym poprosiła uratowanych ludzi do urodzenia - ponad 20 zgromadzonych w małym studiu..
Stopniowo los Wintona zyskał coraz więcej sławy. We wrześniu 1994 r. Nicholas Winton otrzymał list z podziękowaniem od izraelskiego prezydenta Ezera Weizmana. W 1998 r. Został odznaczony czeskim orderem Masaryka. W 2002 r. Królowa Elżbieta II go odznaczyła. W 2014 roku, w wieku 105 lat, otrzymał najwyższą nagrodę Republiki Czeskiej - Order Białego Lwa.
1 września 2009 r., Na cześć 70. rocznicy ostatniego Kindertransportu, zaplanowanego na 3 września 1939 r., Ale nigdy nie zrealizowanego z powodu wybuchu II wojny światowej, specjalnego "pociągu Winton" składającego się z lokomotyw i wagonów eksploatowanych w W latach 30. XX wieku przeszedł z Dworca Centralnego w Pradze do Londynu trasą "Kindertransport". W Londynie pasażerowie pociągu - ocalali "dzieci Wintona" i ich krewni - zostali powitani przez samego Wintona. Podczas odjazdu pociągu na Dworcu Centralnym w Pradze uroczyście otwarto pomnik Wintona.
Kiedy Mikołaj zapytano go, dlaczego zdecydował się podjąć tak ryzykowną działalność, wzruszył tylko ramionami: "Ktoś nie dba o to, że dzieci są w śmiertelnym niebezpieczeństwie i trzeba je natychmiast uratować, ktoś inny." Co robić, gdy trzeba po prostu zapisz - tylko nikt inny ".
Legal Technique