Jak żyją kobiety w Tadżykistanie?

Fotograf Mashid Mohajerin miał osiem lat, gdy wraz z rodziną opuściła Iran po rewolucji. Wciąż pamięta, jak smutno było jej opuścić ojczyznę i jak trudno było przyzwyczaić się do życia w nowym kraju. Najpierw mieszkała w Pakistanie, potem w Belgii i wreszcie w Nowym Jorku. Podczas pracy nad innym projektem w Moskwie spotkała się na rynku pracowników migrujących w wieku od 17 do 55 lat. Wszyscy pochodzili z Tadżykistanu i nikt nie zabierał z nimi ani żon, ani dzieci, pozostawiając je w ich rodzinnej krainie, która jednocześnie wydaje się być tak obca..

Zdjęcie: Mashid Mohadjerin

Thorsonmoh jest przewodniczącą organizacji Tirchit, która ma 85 członków w Khorog. Członkowie grupy przynoszą dochody swojej wiosce, jednocześnie inspirując inne wioski w Tadżykistanie.

Ta dziewczyna mieszka w slumsach Khorog. Stała się ofiarą handlarza ludźmi, gdy próbowała znaleźć pracę za granicą..

Mąż tej kobiety opuścił wioskę Nau osiem lat temu - po przeczytaniu gazety "Kraj nieruchomości: prywatne ogłoszenia" poszedł na budowę domku. Przez pierwsze kilka lat wysyłał pieniądze na żonę i troje dzieci, ale przez ostatnie dwa lata nic o nim nie słyszała..

Zarifa, Sahib i Golfina pracują rano w polu, a ich matki sprzedają warzywa na rynku w Naw.

Pozostałości sprzętu wojskowego - echa wojny domowej z lat 1992-1997, która zabiła dziesiątki tysięcy ludzi.

Firoza pracuje 16 godzin siedem dni w tygodniu na ziemi, którą ona i jej sąsiedzi wynajmują od kołchozu. Bawełna jest drugim co do wielkości produktem eksportowym w Tadżykistanie.

To zdjęcie zostało zrobione w damskiej fabryce odzieży. Kobiety szyją tu ubrania na specjalne okazje, na przykład na wesela i zajęcia. Mają nadzieję, że to przedsięwzięcie pomoże im utrzymać porządek swoich mężów.

Weteran II wojny światowej ze swoją wnuczką w wiosce Andarro. Ojciec dziewczynki wyjechał do Rosji przed jej narodzinami i nadal nie wrócił.

Starsi ludzie z nostalgią wspominają czasy Związku Radzieckiego, kiedy życie było dla nich łatwiejsze.

W Dashteshore istnieje ogromny potencjał do budowy elektrowni wodnej, ale wiele części republiki pozostaje w zimie bez prądu i ogrzewania..

Mąż Latofat opuścił rodzinną wioskę Andarro wraz z innymi 280 mężczyznami i wyszedł z Tadżykistanu do pracy w Rosji. Według plotek ma nawet kartę kredytową. Wioska otrzymuje pieniądze z programu wsparcia osadnictwa górskiego, który zwraca uwagę na rozwój wiosek, abyś mógł zapłacić za podróż samolotem swoich mieszkańców..

W mieszkaniu w Khujand.

Młody pasterz z Garm opiekuje się krową - jedynym źródłem dochodów dla swojej rodziny.