Kaweh Golestan (1950-2003) jest fotografem dokumentalnym i jednym z pionierów fotografii ulicznej. Jego prace zainspirowały wielu irańskich artystów..
Rozpoczynając karierę w 1972 roku, publikując raport o konflikcie w Irlandii Północnej dla gazety "Kayhan", Kaveh po pewnym czasie rozpoczął pracę w publikacji "Ayandegan", w której opisywał życie zwykłych Irańczyków. Jego prace pokazano na wystawie "Prostytutki, robotnicy i szpital dla dzieci chorych psychicznie" na Uniwersytecie w Teheranie, który jednak dopiero tydzień później został zamknięty decyzją władz irańskich. Jednak Kaweh zareagował na takie środki, publikując niektóre z tych samych zdjęć w galerii sztuki jakiś czas później, gdzie owdowiała cesarzowa Iranu, Farah, mogła je zobaczyć, zauważając, że autor zdjęć "widzi życie bardzo ponure".
Źródło: telegraph.co.uk
Zdjęcia z wydarzeń z rewolucji islamskiej z 1979 r. Trafiły do magazynu Time. Te obrazy przyniosły Kavehowi złoty medal Roberta Capy (doroczna nagroda w dziedzinie fotoreportażu) jako wymagające dla jego stworzenia "wyjątkowej odwagi i niesamowitego przedsięwzięcia". Ale Kaveh mógł zdobyć nagrodę dopiero po 13 latach, kiedy jego zdjęcia przestały stanowić zagrożenie dla nowego rządu irańskiego. Kaveh zmarł w irackim Kurdystanie w 2003 r., Sporządzając raport o wojnie dla BBC.
Obszar nazywany Shahri-No Citadel przed rewolucją był niczym innym jak dzielnicą czerwonych latarni w Teheranie. Doskonale przekazując atmosferę zdjęć Kaveh'a, dajmy wyobrażenie o tym, jak wyglądała nieznana strona życia tego azjatyckiego państwa..